Pozytywna Dyscyplina
Misją Pozytywnej Dyscypliny jest budowanie Pokoju na Ziemi.
Pozytywna Dyscyplina jest klasyczną metodą wychowawczą rozwijaną od 1981 roku.
Jej korzenie sięgają psychologii indywidualnej austriackiego psychoterapeuty Alfreda Adlera, który jako jeden z pierwszych zainteresował się jednostką w szerszym kontekście społecznym i uważał, że wszyscy ludzie mają jedno podstawowe pragnienie: chcą czuć, że przynależą i że są ważni.
FILARY POZYTYWNEJ DYSCYPLINY
Pomaga dzieciom poczuć łączność i przynależność, pomaga im poczuć, że są ważne w rodzinie i społeczności.
Jest jednocześnie pełna szacunku i wymagająca, miękka i zdecydowana w tym samym czasie, czyli twarda dla problemu i miękka dla osoby.
Zaprasza dzieci do odkrywania, jak bardzo są zdolne i kompetentne, zachęca je do konstruktywnego używania swojej osobistej siły i autonomii.
Jest skuteczna długofalowo, bierze pod uwagę to, co dziecko myśli, czuje, czego się uczy i jakie podejmuje decyzje o sobie samym, o swoim świecie i jak decyduje się postępować w przyszłości, aby przetrwać oraz odnosić sukcesy.
Uczy ważnych umiejętności społecznych i życiowych: szacunku, dbania o innych, rozwiązywania problemów, współpracy oraz umiejętności wnoszenia wkładu oraz bycia pożytecznym w domu, przedszkolu, szkole i większej społeczności.
Pomaga rodzicom:
- zrozumieć swoje dzieci
- wspierać ich naturalny potencjał
- wychowywać je na mądrych, pewnych siebie, odpowiedzialnych i wrażliwych dorosłych
- SKUTECZNIE radzić sobie z codziennymi trudnościami, takimi jak ubieranie się, wychodzenie z domu, sprzątanie, mycie zębów i tym podobne.
Pozytywna Dyscyplina dostarcza rodzicom gotowych narzędzi oraz technik do pracy nad sobą i do pracy z dzieckiem. Pozytywna Dyscyplina została stworzona, aby kształcić młodych ludzi do bycia odpowiedzialnymi, pełnymi szacunku i zaradności członkami społeczeństwa. Najnowsze badania mówią, że dzieci od chwili narodzin są „zaprogramowane” na szukanie łączności z innymi. Dzieci, które czują więź ze swoją społecznością, rodziną i szkołą wykazują mniej skłonności do nieadekwatnych zachowań. Aby odnosić sukcesy, będąc członkiem swojej społeczności, dzieci muszą nauczyć się niezbędnych umiejętności społecznych i życiowych.
